کسب و کار اینترنتی با درآمد میلیونی

بهترین پیروزی در زندگی چیست؟

شیرین ترین پیروزی آن است که به شما کمک کند تا به عمق خواسته درونی خود برسید، باید هنگام مبارزه همه چیزهایی که دارید در میدان جنگ بیاندازید، تا زمانی که این کار را نکنید تلاش قهرمانانه شما بی نتیجه است. جامعه به شما شایستگی نمی دهد و شما نمی توانید همه ی مشکلاتی که در کتابهای تاریخی ثبت شده اند پیدا کنید. استثنائات آن شکست هایی هستند که به موفقیت های بعدی تبدیل می شوند. چنین موردی در مورد توماس ادیسون وجود دارد. اختراع به یاد ماندنی او لامپ بود، او قبل از اینکه یک نمونه موفقیت آمیز را تولید کند 1000 بار تلاش کرد. یک خبرنگار پرسید: “چطور احساس کردی 1000 بار شکست خوردی؟” ادیسون پاسخ داد: “من 1000 بار شکست ناپذیر بودم.” لامپ اختراع شده در 1000 مرحله صورت گرفت. برخلاف ادیسون، بسیاری از ما از چشم اندازِ شکست جلوگیری می کنیم. در حقیقت، ما بر روی عدم موفقیت تمرکز داریم و برای موفقیت تلاش نمی کنیم. هنگامی که ما اشتباهاتی مرتکب می شویم، باید بر آنها غلبه کنیم. در واقع از محاسبات غلط یا اشتباهات می توانیم به موفقیت برسیم و باید در این مورد تجدید نظر کنیم. کاترین شولز می گوید: بسیاری از مردم در جامعه موفق می شوند، شکست خوردن یک گزینه غیرقابل پذیرش نیست بلکه با شکست است که ما به پیروزی می رسیم. شولتز می گوید: بعضی چیزهایی که باعث می شوند ما اشتباه کنیم ممکن است منجر به موفقیت و پیروزی ما شود. ظرفیت خطا برای شناخت انسان بسیار فراتر از نشانه عقب افتادگی ذهنی است.

بعضی چیزهایی که باعث می شوند ما اشتباه کنیم ممکن است منجر به موفقیت و پیروزی ما شود.

هنگامی که نگاهی دقیق تر به متفکران بزرگ در طول تاریخ می کنیم، تمایل به شکست و خلق تفکر جدید را در آثار آنها می بینیم. از طرفداران آگوستین، داروین و فروید تا امروزه، شکست به عنوان یکی از قدرتمندترین ابزارها در رسیدن به موفقیت های بزرگ به شمار می رود. رالف هیث، شریک مدیریت گروه رهبری می گوید: شکست بزرگترین معلم زندگی است اما متأسفانه اکثر مردم و به ویژه فرهنگ های محافظه کار نمی خواهند آن را قبول کنند. در نظر گرفتن خطرات و اشتباهات باعث می شود که فکر بزرگ به موفقیت برسد. اکثر مردم تصمیم می گیرند که کارها را ایمن کنند، تا زیر رادار قرار بگیرند و دوباره انتخاب های امن را تکرار می کنند. آنها تحت این باور هستند که اگر آنها هیچ موجی نداشته باشند، هیچ مشکلی نداشته باشند و شکستها به آنها هجوم نیاورند به چیزی بزرگ می رسند که احتمالا آن را موفقیت و پیروزی می دانند.

با این حال، امروزه پس از مشاهده رکود در اقتصاد، بعضی از کارفرمایان دیگر از شکست نمی ترسند بلکه آن ها آن را درک می کنند. بر اساس یک مقاله اخیر در BusinessWeek، بسیاری از شرکت ها به طور عمدی به دنبال کسانی هستند که رکورد موفقیت را نشان می دهند زیرا آن ها اعتقاد دارند کسانی که در نبرد جان باخته اند تجربه و پشتکار زیادی دارند.

هنگامی که به موفقیت پاداش داده می شود بسیار عالی است. درک شکستِ احتمالی کلید چالش های مختلف است. آیا شما با شروع یک کسب و کار جدید موافق هستید و دیگران را هم تشویق می کنید، این بسیار عالی است. فقط این نکته را بارها با خود تکرار کنید که باید شکست بخورید تا راه پیروزی را پیدا کنید.

کسب و کار اینترنتی

3 راه اساسی برای حفاظت از زندگی شخصی در محل کار

زندگی خصوصی خود را خصوصی نگه دارید:
امروزه همه ما بخش زیادی از روز خود را در محیط کاری می گذرانیم. در این محیط ممکن است روابط دوستانه با همکاران و رئیس خود داشته باشیم. صمیمیت بیش اندازه در محیط کاری ممکن است مشکلاتی را برای ما و موقعیت شغلیمان ایجاد کند. همانطور که وقتی وارد خانه یمان می شویم باید تمام مشکلات کاری¬مان را در بیرون درب بگذاریم، در محل کار نیز باید حد و مرزی را برای روابط خود در نظر بگیریم و مسائل شخصی را در ساعات اداری و کار انجام ندهیم. مشکلات شخصی نباید شما را آشفته نشان دهد چون تصویرِ شما در محل کار را تحت تاثیر قرار می دهد. در این قسمت می خواهیم ، 3 راه حل اساسی به شما پیشنهاد ¬دهیم که با انجام آن مرز بین زندگی کاری و شخصی شما مشخص می شود:

1- در ابتدا مرز بین زندگی شخصی و کاری خود را مشخص کنید.

– تصمیم بگیرید چه کارهایی را نباید در محل کار انجام دهید : لیستی بنویسید و در آن حرف هایی که نمی خواهید با همکارتان در میان بگذارید، را مشخص کنید، مثال مسائل عاشقانه ای که برایتان اتفاق افتاده، بیماری هایتان، دین و مسائل مذهبی و دیدگاه های سیاسی که به آن اعتقاد دارید.

– در محل کار، به تلفن های شخصی جواب ندهید: اگر گاهی اوقات مجبور شوید به تماس های شخصی خود پاسخ دهید، مانعی وجود ندارد مثلا اگر بخواهید درباره نوبت دندانپزشکی و یا قرار ملاقات با یک فرد، هماهنگی ها لازم را انجام دهید. اما اگر مداوم تلفن به دست باشید و درباره ی زندگی شخص تان حرف بزنید همکارانتان بیش از اندازه از زندگی شخصی شما مطلع می شوند. همچنین رئیس شما اینطور برداشت کند که شما کارتان را به درستی انجام نمی دهید.

– مشکلات زندگی شخصی خود را به محل کار نیاورید. مثلا اگر با همسر خود دعوا کرده اید، طوری رفتار نکنید که همکارانتان متوجه وضعیت شما شوند. مثلا می توانید با نیم ساعت پیاده روی قبل و بعد از کار این دو حوزه را از هم جدا کنید.

– در روابط با کارفرما، لیست سوالاتی که حق دارید به آنها جواب ندهید را مشخص کنید: طبق قانون کار در هر کشور، سوالاتی وجود دارد که شما می توانید به آن پاسخ ندهید. با توجه به کشوری که در آن زندگی می کنید از این سوالات مطلع شوید.

هنگام ناهار می توانید در مورد ورزش، تلویزیون و فیلم و کتاب حرف بزنید، بدون اینکه همکارتان از زندگی شخصیتان مطلع شود می توانید روابط دوستانه ای با او برقرار کنید.

2- روابط کاری حرفه ای خوبی برقرار کنید.

– رفتارتان دوستانه باشد: مثلا هنگام ناهار می توانید در مورد ورزش، تلویزیون و فیلم و کتاب حرف بزنید، بدون اینکه همکارتان از زندگی شخصیتان مطلع شود می توانید روابط دوستانه ای با او برقرار کنید.

– با درایت باشید: هنگام گفت و گو اگر متوجه شده اید که همکارتان قصد این را دارد در زندگیتان سرک بکشد به صورت ماهرانه ای بحث را عوض کنید. با توجه به فرهنگی که در ان زندگی می کنید با رعایت ادب، از عباراتی استفاده کنید تا حد ومرز شما برای آنها مشخص شود.

– بعضی مواقع انعطاف پذیر باشید: با همکارتان گفت و گو کنید و خودتان را از آنها جدا نکنید.

3- زندگی آنلاین خود را خصوصی نگه دارید.

– فعالیتان را در شبکه مجازی مدیریت کنید: امروزه شبکه های مجازی بسیار گسترده شده است، مردم تمام جنبه های زندگی خود را در آن ثبت می کنند. مراقب اطلاعاتی که به اشتراک می گذارید باشید.

– بر روی شبکه های اجتماعی، تنظیمات حریم خصوصی اعمال کنید: اگر دوست ندارید که همکارتان به این اطلاعات دست پیدا کنند، آن ها را از دسترسی خارج کنید. مراقب باشید! کافی است که فقط یکی از همکارانتان به این اطلاعات دسترسی پیدا کند.

– در محیط کاری، از ایمیل مخصوص به کارتان استفاده کنید: امروزه ارتباطات بسیاری از طریق ایمیل انجام می شود. اصولا رئیس هر شرکت به ایمیل کاری کارکنانش دسترسی دارد، پس همیشه از ایمیل کاری برای کار و ایمیل شخصی برای مصارف دیگر استفاده کنید.

کسب و کار اینترنتی

5 باور اشتباه مدیران درباره تفویض اختیار

تفویض اختیار یکی از مهارت های اصلی و بنیادی مدیریت است و به معنی “تقسیم مجدد اختیار و قدرت به سمت پایین یعنی به زیردستان و کارکنان” است. در صورتی که تفویض اختیار به درستی انجام شود، مهارت ها و توانایی های تیمی افزایش می یابد، مشارکت کارکنان بیشتر می شود و در نهایت انگیزه بیشتری برای انجام کارها دارند، مدیران می توانند زمان خود را به درستی مدیریت کنند و بر روی مسائل مهم تری تمرکز کنند. اما در این میان ممکن است مدیریت از راه های نامناسب تفویض اختیار را انجام دهد. در این مطلب 5 باور اشتباه مدیران در تفویض اختیار را بررسی می کنیم:

1- مدیر فکر می کند که تفویض اختیار کافی نیست، باید در همه امور دخالت کند.
بسیار ی از مدیران به علت تجربه های بدی که در زمینه تفویض اختیار دارند، ترجیح می دهند که بیشتر کارها راخودشان انجام دهند و وظایف کمی را به کارمندان خود واگذار می کنند. اما باید بدانیم چیزی به عنوان تفویض اختیار ناموفق نداریم، درواقع شیوه های نادرست و فقدان تمرین، باعث شکستِ تفویض اختیار می شود نه چیز دیگری.

2- مدیر فکر می کند که تفویض اختیار مشکل است، کارکنان نمی توانند از پس آن بربیایند.
همه ما این جمله را شنیده ایم : ” اگر می خواهی کاری به درستی انجام شود، خودت آن را انجام بده”. در دنیای مدیریتی، این جمله یک افسانه است، چون مدیران موفق به خوبی میدانند که واگذار کردن برخی امور به کارکنان باعث می شود بهره وری کار بالا رود. شما به عنوان یک مدیر تجربه زیادی دارید، اما در همه کارها مهارت ندارید، نمی توانید برای همه کارها باتوجه به نیازشان، وقت بگذارید، پس زمان آن رسیده است که از هنر تفویض اختیار استفاده کنید و کارکنانتان کمک بگیرید.

مدیران موفق می دانند که تفویض اختیار انگیزه کارکنان را افزایش می دهد و این شانس را به آنها می دهد که چیزهای جدید یاد بگیرند و خودشان را اثبات کنند.

3- از نظر مدیر، کارکنان از تفویض اختیار راضی نیستند و فکر می کنند که این کار فقط برای مدیر سودمند است.
یکی از دلایلی که مدیران تفویض اختیار کمتری انجام می دهند این است که فکر می کنند که کارکنان دوست ندارند کار اضافی انجام دهند. اما مدیران موفق می دانند که تفویض اختیار انگیزه کارکنان را افزایش می دهد، این شانس را به آنها می دهد که چیزهای جدید یاد بگیرند، خودشان را اثبات کنند. این مسئله را به یاد داشته باشید که کاری که از نظر شما کسل کننده است ممکن است از دید کارکنانتان بسیار هیجان انگیز باشد.

4- مدیران از اینکه کارها بازگرداننده شود و مجبور شوند در آن بازنگری کنند واهمه دارند.
بسیاری از مدیران اذعان دارند که وقتی کارهایی را به دیگران واگذار می کنند، زمان زیادی را صرف می کنند تا به مشکلات آنها رسیدگی کنند. کارکنان هر روز به مدیر مراجعه می کنند و از او کمک می خواهند. این دلیل باعث می شود که دید مدیران نسبت به تفویض اختیار منفی باشد. اما یک مدیر موفق می دانند که استفاده از تفویض اختیار یک سرمایه گذاری بلند مدت است، کارکنان خود را تشویق می کنند تا مشکلات را حل کنند و به آنها فرصت یادگیری می دهند.

5- به طور کلی مدیران به دنبال تمرین های مختصِ مهارت تفویض اختیار نیستند.
وقتی نتایج کارهایی که از طریق تفویض اختیار انجام شده است را بررسی می کنیم متوجه می شویم که رضایت بخش نیست. مشکل از چیست از شما یا کارکنان؟ مدیران موفق می دانند که باید مهارت تفویض اختیار را بیاموزند این مهارت در دانشگاه ها تدریس نمی شود، اما می توان از طریق دوره های آموزش و کتاب هایی که در این زمینه وجود دارد، اطلاعاتتان را افزایش دهید.